W języku Kichwa istnieje słowo "ayni", które opisuje zasadę współzależności
W języku Kichwa istnieje słowo "ayni", które opisuje zasadę współzależności.
„Nie istniejemy bez społeczności,” mówi Julian Guamán. Dla Kichwa społeczność to nie tylko ludzie, ale całe stworzenie. Ayni nakazuje ludziom utrzymanie relacji z każdym członkiem społeczności, włączając w to rośliny, zwierzęta, wodę i glebę.
Ayni wpływa na sposób życia Kichwa i jest kluczowym elementem wizji Juliana Guamána dla kościoła anabaptystycznego.
„Globalny kościół mennonicki może uczyć inne kościoły,” uważa Julian Guamán. Wielu chrześcijan mówi o pojednaniu w duchowych termininach, ale to, co wyróżnia anabaptystów w oczach Juliana Guamána to przekonanie, że pojednanie dotyczy także stworzenia.
Wielu tubylców z Ameryki Łacińskiej pociąga anabaptyzm. Julian Guamán sądzi, że wynika to z podobieństwa teologii mennonickiej do elementów duchowości tubylczej.
Jednym z tych podobieństw jest nacisk na życie we wspólnocie. „Życie mennonickie to życie we współpracy w wspólnocie,” mówi Julian Guamán. Podobnie „Życie Kichwa polega na współzależności z innymi.”
Drugim wspólnym elementem jest pojednanie. Mennonici dążą do pojednania zarówno w kościele, jak i na świecie. Kichwa też praktykuje pojednanie, tworząc harmonię, równowagę i budując mosty poprzez dialog.
Julian Guamán jest przekonany, że dbałość o stworzenie jest naturalnym skutkiem życia według tych wartości.
W Andach wydobycie złota, litu, miedzi i innych metali zagraża zdrowiu ziemi, wody i ludzi.
Mimo naporu międzynarodowych firm górniczych, ziemie tubylców są dobrze chronione. „Wiele terenów páramo (górska tundra), gdzie żyją, pozostaje nienaruszone,” mówi Julian Guamán.
Zachodni obserwatorzy mogą postrzegać, że wysiłki obronne tych społeczności mają na celu zachowanie zasobów na przyszłość (np. lokata lub aby podbić cenę). Jednak Julian Guamán uważa inaczej.
„Nie dbamy o to ze względu na zasoby,” mówi, „lecz by zachować relację z miejscem, z páramo. Tam jest życie. Páramo, góry i wzgórza mają dla nas święty wymiar.”
Co by było, gdyby globalny kościół anabaptystyczny przyjął zasadę ayni?
„W świecie zmian klimatu, kryzysów ekologicznych i systemu gospodarczego niszczącego naturę,” mówi Julian Guamán, „my, jako kościoły mennonickie, możemy być inni, bo Jezus Chrystus nauczał nas miłości”.
U źródła: Sierra Ross Richer, członkinia Waterford Mennonite Church, Goshen, Indiana, USA. Jest stażystką w Anabaptist Climate Collaborative (ACC)
Comments