KROKOMIERZ MIŁOŚCI
Pewnego razu w szabat Jezus szedł wzdłuż obsianych pól, a uczniowie podążający za Nim zrywali kłosy zbóż. Faryzeusze, którzy śledzili Jezusa, natychmiast podeszli do Niego z pytaniem: — Dlaczego Twoi uczniowie robią w szabat to, czego nie wolno? A On odpowiedział im: — Czyżbyście nigdy nie czytali o tym, co zrobił Dawid wraz z innymi, gdy będąc w biedzie, zgłodniał? Były to czasy arcykapłana Abiatara. Nie zważając na nic, Dawid wszedł do Bożego przybytku i spożył chleby pokładne, które były zarezerwowane tylko dla kapłanów. Następnie rozdał je także swoim towarzyszom. Na koniec Jezus tak to podsumował: — Szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Dlatego szabat ma służyć człowiekowi, a nie na odwrót.
MAREK 2, 23-28 (NPD)
Fragment z drugiego rozdziału Ewangelii Marka to opowieść, która na pierwszy rzut oka może wydawać się jedynie dyskusją o szabacie. Ale gdy przyjrzymy się bliżej, odkryjemy, że Jezus ma nam do przekazania coś więcej. Coś, co dotyczy sedna naszej wiary i sposobu, w jaki żyjemy naszymi codziennymi sprawami.
Comments